- μεσσόπορος
- μεσσόπορος, -ον (Α)(επικ. τ.)βλ. μεσόπορος.
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
μεσοπόρος — μεσοπόρος, επικ. τ. μεσσοπόρος, ον (Α) 1. αυτός που προχωρεί στο μέσο 2. αυτός που προχωρεί ή ταξιδεύει διά μέσου τής θάλασσας ή τού αέρα («Πλειὰς μὲν ᾔει μεσοπόρου δι αἰθέρος», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + πόρος (πρβλ. οδοι πόρος). Η… … Dictionary of Greek
μέσος — η, ο(ν) (ΑM μέσος, η, ον, Α επικ. τ. μέσσος, βοιωτ. και κρητ. τ. μέττος) 1. (τοπ. και χρον.) αυτός που βρίσκεται μεταξύ δύο ακραίων ορίων ή μεταξύ αρχής και τέλους, μεσαίος, κεντρικός, μεσιανός 2. το κεντρικό σημείο πράγματος, το μεσαίο σημείο… … Dictionary of Greek
μεσόπορος — και, επικ. τ., μεσσόπορος, ον (Α) αυτός διά μέσου τού οποίου ταξιδεύει, προχωρεί ή πλέει κάποιος («μεσοπόροις ἐν πελάγεσσι», Οππ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + πόρος (πρβλ. βαθύ πορος, ευθύ πορος). Η προπαροξυτονία προσδίδει στον τ. παθ. σημ. (για… … Dictionary of Greek